Jak wygląda cykl życia kuny domowej?

Kunowate to najliczniejsza grupa gatunków z rzędu ssaków drapieżnych, które występują na niemal całym świecie. Zalicza się do nich m.in. łasice, norki, wydry, borsuki i kuny. Należy przy tym podkreślić, że najchętniej zapuszczającym się w pobliże zabudowań ludzkich gatunkiem kunowatych są właśnie kuny domowe. To zwierzęta dość licznie występujące na terenie całej Europy Środkowej, łatwo adoptujące się do nowych warunków i dobrze radzące sobie w niemal każdym terenie.

Kuny domowe mogą żyć wszędzie, ale na swoje siedziby najchętniej wybierają miejsca położone nieco wyżej, suche i ciepłe, takie jak poddasza i strychy domów. Są to zwierzęta nocne, dlatego trudno dostrzec ich obecność, zwłaszcza jeśli nie mieszkają w naszym bezpośrednim sąsiedztwie. Kuny nie hibernują. Są samotnikami i podobnie jak wiele innych drapieżników, polują niemal wyłącznie na wcześniej zajętym terytorium, na którym mają przynajmniej kilka kryjówek. Siedliska kun mogą częściowo się ze sobą pokrywać, zwłaszcza w okresie godowym.

Kamionki są drapieżnikami. Polują głównie na drobne gryzonie, ptaki, niekiedy na płazy i większe gatunki owadów. W ich diecie mogą pojawić się również ptasie jaja, dojrzałe owoce i odpadki, które wyrzucamy do śmieci. Kuny domowe mogą żyć około 8-10 lat. Dojrzałość płciową osiągają w drugim roku życia. Ciąża u kuny może trwać 9 miesięcy, a liczebność miotu wahać się od 3 do nawet 7 młodych. Kuny rodzą się ślepe. Mleko matki stanowi podstawę ich pożywienia do około 3 miesiąca życia.

image

Problem z kuną?

Wydaje Ci się, że masz problem z kuną, ale nie jesteś pewien jak ją rozpoznać, i jak się upewnić, że to kuna? A może kuna już dokonała zniszczeń i chcesz skutecznie zabezpieczyć swój dom przed kunami?

Zadzwoń, odpowiemy na Twoje pytania, doradzimy, przygotujemy wycenę.

Image